Matka Boża JACHROMSKA ( Jachromskaja)
14 / 27 X

Ikona związana jest z miastem Włodzimierzem i położonym około 70 kilometrów od niego monasterem kosminskim, leżącym nad rzeką Jachromą. Stąd  też nazwa ikony- Jachromska.

Jachromska ikona Bogarodzicy objawiła się w 1482 roku. Jej historia związana jest z pewnym cudownym wydarzeniem. Nad rzeką Jachreń zmęczeni trudem pielgrzymowania, odpoczywali dwaj wędrowcy. Jednym z nich był schorowany starzec, a drugim towarzyszącym mu młodzieniec imieniem  Kosmas. Kiedy głęboko zasnęli, nieoczekiwanie Kosmasa obudziło nieziemskie światło i tajemniczy głos. Młodzieniec podniósł głowę i na drzewie ujrzał ikonę Bogarodzicy. Z wielką pobożnością zdjął ikonę z drzewa i przyniósł starcu, który ją ucałował i natychmiast został uzdrowiony. Potem ikona została przeniesiona do męskiego monasteru Kijowsko- Pieczerskiego. Po jakimś czasie Kosmas otrzymał drugie widzenie i polecenie samej Matki Bożej by Jej ikonę prześnić na to miejsce, gdzie po raz pierwszy usłyszał jej głos. Wola została spełniona i w niedługim czasie zbudowano cerkiew i monaster.

Ikona początkowo znajdowała się w owym monasterze, skąd trafiła do cerkwi Zwiastowania Najświętszej Marii Panny na Kremlu. W okresie władzy komunistycznej ikonę skonfiskowano i przekazano do kremlowskiego muzeum.

Oryginał  ikona jest następujących wymiarów: 30 x 39 cm. Należy do typu ikon Eleusa. Stanowi przykład wariantu ikonograficznego zwanego „ Słodki Pocałunek”. Przedstawia Bogarodzicę w półpostaci z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Twarze Matki Bożej i Chrystusa stykają się ze sobą. Dzieciątko prawą rączką dotyka szyi Matki, a lewą ma opuszczoną w dół. Charakterystyczny jest układ skrzyżowanych nóg Dzieciątka, którego prawa naga stopa skierowana jest w stronę patrzącego. Matka Boża jedną ręką przytrzymuje Syna, a drugą przyciska Go do siebie, w ten sposób, że Jej dłoń znajduje się pod opuszczoną ręką Dzieciątka.